10 najczęściej zadawanych pytań przy zakupie tomografu

1. Jakie pole obrazowania wybrać?

Wybór odpowiedniego pola obrazowania zależy od potrzeb Twojego gabinetu:

• Małe pole obrazowania (np. 5x5 cm) znajdzie zastosowanie przede wszystkim w diagnostyce stomatologicznej o ograniczonym zakresie, takiej jak endodoncja. W przypadku procedur endodontycznych kluczowe znaczenie mają precyzyjne obrazy struktur twarzoczaszki. Aby możliwa była dokładna ocena relacji między zębami, szczęką a żuchwą, obszar obrazowania powinien obejmować przestrzeń od okolicy bródki po zatoki szczękowe oraz pomiędzy kątami żuchwy. W takich przypadkach idealnym rozwiązaniem jest urządzenie umożliwiające obrazowanie w niewielkim polu.

• Średnie pole obrazowania (np. 8x8 cm lub 10x10 cm) stanowi idealne rozwiązanie dla implantologii oraz bardziej zaawansowanych procedur stomatologicznych. Dla ortodontów i implantologów kluczowe znaczenie mają obrazy całej czaszki, umożliwiające precyzyjną ocenę relacji pomiędzy zębami, szczęką a żuchwą. Dane te są niezbędne do skutecznego planowania leczenia ortodontycznego oraz zabiegów implantologicznych. Zastosowanie średniego pola obrazowania pozwala uzyskać optymalną równowagę pomiędzy szczegółowością a zakresem obrazowania, co przekłada się na wysoką jakość diagnostyki. Tego rodzaju konfiguracja umożliwia precyzyjne dopasowanie planu leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta.

• Duże pole obrazowania (np. 17×13 cm) jest niezbędne w sytuacjach wymagających pełnej wizualizacji twarzoczaszki, jak ma to miejsce w chirurgii szczękowo-twarzowej. Dla chirurga stomatologicznego tomograf powinien zapewniać wyjątkowo szczegółowe obrazy struktur kostnych, które są kluczowe przy planowaniu zabiegów implantologicznych, ekstrakcji zębów zatrzymanych oraz innych procedur chirurgicznych. W przypadku konieczności uzyskania pełnego obrazu twarzoczaszki, szczególnie w bardziej zaawansowanych zabiegach chirurgii szczękowo-twarzowej, nieodzowne jest zastosowanie urządzenia oferującego szerokie pole obrazowania.

Jeśli prowadzisz klinikę wielospecjalistyczną, warto uwzględnić potrzeby całego zespołu medycznego. Pozwoli to uniknąć sytuacji, w której kosztowne urządzenie nie będzie w pełni wykorzystywane z uwagi na brak dostosowania do wymagań wszystkich lekarzy.

3. Jak wygląda proces szkolenia personelu z obsługi tomografu?

Proces szkoleniowy został podzielony na dwa kluczowe etapy, które umożliwiają stopniowe i skuteczne wdrożenie personelu do pracy z tomografem CBCT:

1. Szkolenie podstawowe – w dniu instalacji
Pierwszy etap obejmuje wprowadzenie do obsługi urządzenia oraz oprogramowania. Skupiamy się na praktycznym aspekcie – czyli na szybkim i prawidłowym wykonaniu zdjęcia CBCT, panoramy lub cefalometrii.
Nie omawiamy jeszcze zaawansowanych funkcji oprogramowania – pokazujemy te narzędzia, które są najczęściej wykorzystywane w codziennej pracy klinicznej. Celem tego etapu jest umożliwienie samodzielnej pracy z urządzeniem już od pierwszego dnia.

2. Szkolenie zaawansowane – po ok. 4 tygodniach użytkowania
W drugim etapie koncentrujemy się na bardziej zaawansowanych funkcjach systemu oraz indywidualnych potrzebach użytkowników. Zachęcamy personel do zadawania pytań – odpowiadamy na zagadnienia, które pojawiły się w trakcie codziennego użytkowania. Omawiamy również dodatkowe moduły (np. implantologiczne, ortodontyczne, do analizy dróg oddechowych czy cefalometryczne), jeśli zostały zainstalowane.

Naszym celem jest nie tylko przekazanie wiedzy, ale również zbudowanie pewności i komfortu w pracy z urządzeniem – tak, by cały zespół mógł w pełni wykorzystywać jego potencjał.

5. Jakie badania można wykonać dzięki tomografowi CBCT?

Tomografy CBCT, a szczególnie urządzenia hybrydowe, oferują szeroki zakres badań diagnostycznych, w tym:

1. Badania panoramiczne: standardowe, wycinkowe (ćwiartki, połówki), obrazowanie zatok oraz stawów skroniowo-żuchwowych.
2. Badania cefalometryczne: projekcje boczne czaszki, przednio-tylne oraz analizy wzrostu, takie jak zdjęcie nadgarstka w celu oceny wieku kostnego.
3. Badania tomograficzne: zakres badania zależy od wybranego pola obrazowania i obejmuje m.in ocenę dróg oddechowych, stawów czy szczegółową analizę struktur anatomicznych.

7. Czym jest projekt osłon stałych?

Projekt osłon stałych to kluczowy dokument wymagany do legalizacji urządzenia radiologicznego oraz uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Jego celem jest zapewnienie bezpieczeństwa radiologicznego personelu oraz pacjentów poprzez odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń, w których wykorzystywane jest promieniowanie jonizujące.

Projekt ten obejmuje szczegółową analizę warunków lokalowych, w tym grubości i rodzaju stosowanych materiałów osłonowych (np. ołowiu, betonu, stali), rozmieszczenie ścian i drzwi oraz ocenę ekspozycji promieniowania na terenie całej placówki. Na podstawie tych danych określa się, czy gabinet spełnia wymogi minimalizacji dawki promieniowania dla osób pracujących i przebywających w pobliżu.

Przygotowanie projektu osłon stałych wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu fizyki medycznej oraz przepisów dotyczących ochrony radiologicznej. Dokument jest zatwierdzany przez odpowiednie organy nadzoru radiologicznego i stanowi podstawę do dalszych działań związanych z instalacją i eksploatacją urządzenia.

W praktyce, dobrze opracowany projekt osłon stałych pozwala na:

1. zabezpieczenie pomieszczeń przed niekontrolowanym rozprzestrzenianiem się promieniowania,
2. spełnienie norm bezpieczeństwa zgodnych z przepisami krajowymi i międzynarodowymi,
3. ochronę zdrowia personelu medycznego oraz pacjentów,
4. uzyskanie wymaganych zezwoleń i certyfikatów dla legalnej eksploatacji sprzętu.

8. Jakie są opcje finansowania zakupu tomografu?

Tak, oferujemy finansowanie w formie leasingu lub pożyczki. Dzięki uproszczonej procedurze dla lekarzy cały proces jest szybki i wygodny. Wystarczy wypełnienie wniosku, a my zajmujemy się resztą. Jeśli masz pytania zapraszamy do kontaktu: +48 692 868 524

9. Jakie są wymagania dotyczące przestrzeni i instalacji tomografu stomatologicznego?

Wymagania dotyczące przestrzeni i instalacji tomografu stomatologicznego zależą od modelu urządzenia, jednak istnieje kilka uniwersalnych aspektów, które warto uwzględnić przy planowaniu:

1. Powierzchnia pomieszczenia: Zaleca się, aby gabinet przeznaczony na tomograf posiadał co najmniej 10–15 m² powierzchni, co pozwala na komfortową instalację urządzenia oraz swobodne poruszanie się personelu i pacjentów.
2. Wysokość pomieszczenia: Minimalna wysokość sufitu powinna wynosić około 2,5–3 metrów, aby umożliwić prawidłowe ustawienie tomografu oraz jego mechanizmów ruchu.
3. Zasilanie elektryczne i stabilny Internet: Pomieszczenie musi być wyposażone w odpowiednie gniazdka zasilające, zgodne z wymaganiami technicznymi producenta urządzenia (np. napięcie, zabezpieczenia przeciwprzepięciowe). Dodatkowo, niezwykle istotny jest stabilny i szybki dostęp do Internetu przewodowego (LAN). Połączenie kablowe zapewnia niezawodność transmisji danych, niezbędną do prawidłowego działania oprogramowania diagnostycznego, aktualizacji systemu oraz zdalnego wsparcia technicznego.
4. Ochrona radiologiczna: Konieczne jest zapewnienie odpowiednich osłon stałych lub przenośnych, zgodnie z projektem osłon, który musi być zatwierdzony przez organy nadzoru radiologicznego. W zależności od mocy i typu tomografu mogą być wymagane ściany o określonej grubości i materiałach zabezpieczających.
5. Warunki środowiskowe: Pomieszczenie powinno być suche, o stabilnej temperaturze (zwykle 18–24°C) i dobrej wentylacji, aby zapewnić optymalne warunki pracy sprzętu oraz komfort pacjentów i personelu.
6. Dostępność i ergonomia: Ważne jest zapewnienie łatwego dostępu do pomieszczenia dla pacjentów, również osób o ograniczonej mobilności, oraz wygodne ustawienie urządzenia w taki sposób, by proces badania przebiegał sprawnie i bezpiecznie.